Ramon

In 2012 werd ik goed aangestoken door het Ecstatic Dance virus, al direct bij de eerste editie in maart bij Club Lite in Amsterdam. Als danser was ik zo geraakt dat ik bij elke kans die zich voordeed mijn enthousiasme voor Ecstatic Dance deelde met wie ik maar tegenkwam op straat, in de tram of op het werk...

Jarenlang wekelijks ED dansen heeft mij niet alleen heling gebracht, maar ook de schaamte om als eerste de dansvloer op te rennen verdween en het mooiste kado gekregen door je totaal door de muziek te kunnen laten omarmen, volkomen vrij van gedachten.

Wat maakt een Ecstatic Dance nou een Ecstatic Dance? Komt het door de DJ, creëert deze magie met de muziek... Zijn het de dansers, hun energie? De locatie, de organisatie, de "guidelines", het geluidssysteem, de dansplek?



Bij Ecstatic Dance komen veel, zo niet alle van deze aspecten samen en creëren de mogelijkheid voor de danser om een Ecstatic ervaring aan te gaan. Als DJ is het fantastisch om in deze ontstane "ruimte" een muzikale reis te begeleiden, creatief te zijn waarbij de ervaring voor elke danser steeds weer persoonlijk is. Ook al dans je alleen, samen of met een groepje. Al die elementen magisch bij elkaar en toch de eenvoud zelve maakt dat elke Ecstatic Dance weer Ecstatic is.

Na een prachtige ervaring tijdens een van deze dansen kwamen deze woorden tevoorschijn..

"

On the wave of the piano notes our hands played,

slowly moving through the space,

timelessness had set in.

Our bodies moving without intervention,

giving room for attention.

Unwordable the sight unfolding,

as the notes opened the petals,

uncontainable the emotions flowing,

tears,

happiness,

endlessness.

On the wave of the piano notes distant fading,

unfolded the most beautiful of all!

What a gift, so grateful I am.

A true gift simple and pure.

Thank you.